Norberaren bideak galtzen,
kanpoan uzten nauten, baztertzen nauten ate horiek.
Retrobisoreko tanta ilunetan galdurik,
islatzen naiz luxuriz, sasikume bat naizen lez.
Non ote daude, desegin ditudan arren?
Eztabaidak zapalduz, txerriak lez ezkurrak amets.
Bihar gara hilen, eta etzi ehortziren, etzidamu gara ahantziren.
Bete nauten memoriak banitu,
etengabe erretinetan kiskaltzen...
Oroitu naiz ahazteaz.
Dikotomietatik edaten dut gaur, gauerdiak egunez mozorrotzeak aspertu nau.
Espaloi ertzetik zorabioak galdurik,
gurutzatzen ditudan itzalek diostate urduri.
Bete nauten memoriak banitu,
etengabe erretinetan kiskaltzen...
Oroitu naiz ahazteaz.
Nazkatu naiz, nekatu naiz, zuotaz ez ez ez!
Nazkatu naiz, nekatu naiz, zuotaz ez ez ez!
Nazkatu naiz, nekatu naiz, zuotaz ez ez ez!
Nazkatu naiz, nekatu naiz!
Bete nauten memoriak banitu,
etengabe erretinetan kiskaltzen...
Oroitu naiz ahazteaz.
Ez ez ez!
Ez ez ez!
Ez ez ez!
Ez ez ez!
