Loak estaliz,
zalantzaren leihotik,
ardi argiturik gure dintela.
Berandu da,
bidal nazan pikutara.
Egunaren koroka ta gu biluzik.
Damu barik, utzi baititut blai ertzeetatik,
errepideak mihiaz ditut laztantzen.
Irainaren zaporeak dastatu nituen,
ta hori gehiegi zen zuentzako...
Kinkila dut begietan,
kinkila nire bekarretan.
Kinkila muxuotan,
kinkila borborka zainetan
