Nire buruko bazter txiki batetik
amamaren hitzak etortzen zaizkit gogora
atzeranzko bidean
Jolasari jarraituz, haritik tiraka
arima libreen hegalak mozten
denbora gelditzen
Ta egia esan behar badut
Esperantza kiskaltzen joan da
zuen eskuetan
mugimendu falta somatzen dut
atzamar odolduak lepo inguruan
Hor jarraituko du, barrunpean mugitzen
gure eskuen jabe egiten
Bi maskara, beldur berbera
gorroto zaitut eta ez dakit arrazoia
Gezurrik ez, hemen goitik dena hobeto ikusten da
aro berrien errautsen kea
ez da iristen hona
Ekaitzaren gainetik ez da asko jakin behar
tori dirua seme eta badakizu nori botoa eman
Jakinminaren zuloetatik erori zitzaidan
laguntzeko grina
“Mila gezurren hari-panpin apurtuen antzerkia”
Deitzen da obra sofistikatua
barrunpeak mugitzen
gure eskuen jabe egiten
Bi maskara, zakar berbera
txanpon herdoilduaren bi aurpegiak gara...
