Amildegian orekari nekez eutsiz / izaeraren barrenetara ibilbide bizkorrean / bakarra, bakarra, helduleku bakarretik zintzilikatuz kostata / izengabeko koloreak hegaz abiadura bizian / Errealitatearen mugak ezabatu dira, ideiak txorien antzera / zentzuak nahasiz, konzientziaren noraezean / Joan ta joan ta etorrian ate guztiak hautsiz lojikaren legeak / izengabeko koloreak hegaz abiadura bizian / Ta soilik agian / azkeneko atea hausten denean / orekaren argiak / itzuliko dira
