Gizakia gure benetako jainkoaren heriotza krudela bermatzen. Urak eguzkia gorde du, iluntasun hotza betiko. Zigortuak infernuko bizira gerturatzen, jainkoaren azken haserreaz. Lurra arraildu da indarrez, irentsiko gaitu. Sabela asetzeko haina daukat, baina ez garapen ase ezinerako. Herstura honetatik nola aterako garen ikustear dago. Lurra astindu izana, lurrak agindu beharra.
