Zuhaitzetan bizi diren umeak
ez dira beti hemen egon.
Jatorri luze bat dute,
gaurkoan kontatuko dizudana.
Umea nintzenean banuen
lagun min bat,
bere izena Ilien.
Jolasten ginen
egunean zehar,
baina bazen berataz
ez nekien zerbait.
Gaua zen bere sekretua,
nire jakin-mina
misterioa.
Animalien anai,
beleen zaindari
Ilien.
Ez zen nahikoa niretzat,
berarekin nahi nuen,
bat egin, parte izan…
Gau batez jarraitu nuen
baso bihotzaren erdira.
Bide guztiak
amaitzen diren lekuan
Han desagertu zen
haizearen ezpainetan.
Une batez nire izena entzun nuen.
Agur esaten zidan
ene lagun Ilien.
Arima askeen lurraldean geunden.
Zuhaitzetan bizi diren umeak.
