Lore zuriak datoz
arrats oste honetan
Irripar handiekin
maitasun hutsetan
benetako amodioa
lakar dagoela
garbi dago bizi uste birtualetan
Gotorleku guztiak
irin koxkorrak dira
estalki bat bestearen
azpira
onespen hutsala
erregai ustela
ase ezinean
harrotasuna da lehentasun
goibela
motela kapela orbela ustela
bertatik usaindu
dezaket zorua
luzaidazu eskua
begiekin ukitu, ikus dezadan
Esnatzen naizenean
hasiko naiz pentsatzen
Eraman ninduten
ur korronteak uztartzen
zilbor azpitik irten da
zamak arintzen
urradurak dauzkat
eta ez naiz hortaz lotsatzen
Denak urrea dirudien arren
sekula jakin al dugu naturala baloratzen
ta segi itsutu gabe gardenak izaten
diharduten haien bizipen guztiak kritikatzen
beratatik usaindu
nazake zoruak
hortzak estutu
gogor
lohiak
jasan nazadan
guztiz esnatzean
izanak, ezinak
agerian
ta guztiz esna gaudenean
ta guztiz esna oh
ta guztiz esna
aurkitzen
ezin dugu ezin utzi (x3)
itzaltzen
Ez dakit noiztik
baina lokarturik gaude
bizi paraleloetan
errealitateak proiektatzen
egunsenti ilegorriak
otordu apainduak
irripar zuzenak
eta begi ederrak
eta bitartean lo daude
Lo daude zauriak
lo zailtasun da eroriak
lo bihotz hautsiak eta heziak
lo beldurraren geziak
lo gizaki egiten gaituzten
inperfekzio eder guztiak
