Beti berandu, gutxietan garaiz
Lurrean islatzen diren begiradak
Sinistuzazu idaztekotan nengoela baina
Ziurgabetasunak aurre egin dit
Atzo ez zintudala agurtu diozu
Miopia emozionala edo, auskalo
Harreman hutsalak, lardaskeriak
Zaila zaigu besteen moldean enkajatzea
Non gaude?
Etengabe eraikitzen
Bakardade kolektiboak
Ez gara uste genuen bezain bereziak
Pentsa dezagun hotzean
Gure epizentrotik harat
Zure asmoak asmatzen ikasi dut dagoeneko
Ez gaizki hartu, ez dut deus berririk kontatzeko