Ilargi betea den gau ero horietako batean,
kale bazter guztiak argiak hartzen dituenean,
ez dut eguna nahi, ez dut zure konpainia behar;
alaiago naiz gauaz, zure ondoan egon beharrean.
Gauak asetzen ‘dit’, gauak gehiago ematen dit.
Alaiago naiz nire ondotik joan zinetik,
suzko izotzei nire barrena ez emateagatik,
askatasuna beste era batean sentitzeagatik...
Ta oihu egingo dut,
nire arimarengatik,
oihu egingo dut.
Utzi ni izaten,
utzi nia aldarrikatzen;
amestu beharrean
beste era batera sentitzen, sentitzen...
