Ke usaia arropan
lurrun goxo bat airean
barnean eta azalan
Ez dut esnatu nahi
honela geratuko nintzake
zeru honetan bizitzen
Hemen ilunetan
mamuak entzuten dira kalean
eta oihuak nite barnean
Infinitoan
beldurra ematen du esnatzea
begiak irekitzea
Nora joan gara?
Non galdu ginen?
Oraindik batzutan
baina geroz eta gutxiago
pentsatzen dut hegan egiten
Baina zapatak garbitu behar
hondar gehiegi pilatu dituzte
honainoko ibilbidean
"Geroa ez da existitzen eta damua da azkenean geratuko den gauza bakarra"
