zure haragia ebasteko
gezurra baliatzen dut hasteko
gutizia sorkuntzaren egia
atzipean beti eraikia
alegiek digute kondatzen
nola bihotzak mantsotzen diren
amets horrek gaitu kondenatzen
saiatzeko ez dena existitzen
erakartzeko hitzak
eransteko geziak
larrugorrian
eroriak
naturala da, zergatik uka?
zerbait bilatu ez den lekuan
hitzetaz elikatu burua
ta soilik janariaz gorputza
oraina iraganaren hatza
zure hesia dadila altxa
lehen aldikotz hartzeko hatsa
lizuna bihurtzeko aratza
beldurra da senaren etsaia
zer balio du jendeen usteak?
gaixtotasuna ta jelosia
hutsalak die elkartze unean
