2017.05.30
Hirugarrena du Iker Goenaga gipuzkoarrak Amorrua izeneko lan hau. Bertan proposatzen duenak euskal musika tradizioekin lotura zuzena dauka, baina inguruan hesirik eraiki gabe dago egina. Trikiti piezek (“Xuriak eta beltzak”, kasu) Kepa Junkerak Oskorrirekin egindako zenbait lan ekar dezakete gogora (Xabier Zeberio eta Josu Salbide tartean dira, baita Joseba Tapia bera ere), baina, orokorrean lan apaina izanik ere, diskoaren ekarpena bestelako musika hizkuntzak eusko-roots horrekin uztartzean datza. Esaterako, baxu funky horiek txalaparta lagun izate horretan eta “Barkamendu” bezalako pieza batek duen ezagutza eta esperimentatze gogoan. Hori da Amorrua benetan interesgarri egiten duena.
Testua: Asier Leoz (Berria egunkaria)
